نگرشی بر آسیب پذیری و مقاوم سازی ساختمانهای متداول در استان آذربایجان شرقی

تخصیص مبالغ هنگفتی از سرمایه های ملی و بودجه سالانه کشور از سوی منابع شخصی و دولتی جهت احداث پروژه های عمرانی از یک سو و قرارگیری کشورمان در منطقه با زلزله خیزی شدید از سوی دیگر ضرورت بازنگری در وضعیت ساخت و سازها از جنبه های طرح محاسبه و اجرا در سطح کشور را به شدت گوشزد می نماید. در استانی نظیر آذربایجانشرقی که مورد نظر این تحقیق می باشد پتانسیل بالای وقوع زلزله کیفیت بد مصالح جوش های کارگاهی با کیفیت نامناسب نبود یک سیستم شناخته شده باربر جانبی و هزاران مشکل دیگر نظیر مشکلات اجرائی و غیره که در اکثر قریب به اتفاق ساختمان های مورد بررسی مشاهده می گردد. شرایطی را فراهم آورده است که بروز هرگونه زلزله محتمل در این منطقه نتایج اقتصادی و اجتماعی غیرقابل جبرانی را بهمراه خواهد داشت و این در حالی است که با یک برنامه ریزی منسجم و بسیج توان نیروهای فنی کشور و استان بخش اعظمی از مشکلات مذکر قابل حل می نماید. بر این اساس در مجموعه حاضر سعی گردیده است ضمن بررسی آسیب پذیری ساختمان های متداول موجود در دو مقوله مقاومت و شکل پذیری، جهت تقویت و مقاوم سازی شکل پذیر اقدام گردد. به منظور تحقق اهداف یاد شده سعی گردید تا ضمن بررسی ادبیات فنی موجود و کنکاش مشاهدات عینی در سطح استان و بررسی مدارک محاسباتی موجود مقوله آسیب پذیری به نحو مناسبی مورد ارزیابی قرار گیرد. سپس مقوله تقویت و مقاوم سازی ساختمان ها براساس نوع آسیب پذیری های مشاهده شده مورد توجه واقع گردیده و نسبت به ارائه راهکارهای مناسب که متناسب با امکانات موجود و در دسترس و بروز باشد اقدام گردیده است در پایان نیز چند نمونه از سیستم های متداول با استفاده از برنامه های کامپیوتری نظیر staad-iii و همچنین بصورت دستی براساس مقرارت ملی ساختمان ایران تقویت و محاسبه گردیده اند.